Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Τετάρτη 3 Μαρτίου: ΠΡΟΒΟΛΗ της ταινίας «Η Επιστροφή» στο Στέκι Καθηγητών

Η Επιστροφή

The Return. Ρωσία, 2003.

Σκηνοθεσία: Αντρέι Ζβιαγκίντσεφ.
Σενάριο: Βλαντιμίρ Μοϊσένκο, Αλεξάντρ Νοβοτόσκι.

Διάρκεια: 105 λεπτά
Ώρα προβολής: 9μμ

Η συνάντηση δυο νεαρών αδερφών με το «χαμένο» πατέρα τους σε μια αλληγορική, ποιητική, σκηνοθετημένη με ξεχωριστή έμπνευση ταινία, σχόλιο πάνω στη σχέση της σύγχρονης νεολαίας με το παλιό καθεστώς -ταινία που κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Βραβευμένη με το Χρυσό Λιοντάρι στο περσινό Φεστιβάλ Βενετίας, η ρωσική «Η επιστροφή», πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Αντρέι Ζβιαγκίντσεφ, περιγράφει τη σχέση ανάμεσα σ' έναν πατέρα και τους δυο γιους του, όταν ο πατέρας επιστρέφει ύστερα από απουσία δώδεκα χρόνων. Η ζωή των δυο νεαρών αδερφών ξαφνικά ανατρέπεται με την εμφάνιση του σχεδόν άγνωστου, καταπιεστικού όπως θ' αποδειχτεί, πατέρα, τον οποίο θυμούνται μόνο από μια παλιά φωτογραφία του. Απαντήσεις στο αν πράγματι αυτός είναι ο πατέρας τους ή γιατί επέστρεψε ύστερα από τόσα χρόνια απουσίας, καθώς και σε άλλα ερωτήματά τους, θα βρουν τα δυο παιδιά στο ταξίδι «γνωριμίας» που κάνουν μαζί του σ' ένα έρημο νησί.
Ενα ταξίδι εφτά ημερών που υποβάλλει τις εφτά μέρες της δημιουργίας της Βίβλου, κι όπου ο πατέρας παίρνει τη μορφή ενός θεού ή κάποιου μυθικού προσώπου -υπάρχουν οιδιπόδιες αναφορές αλλά και αναφορές στο Χάροντα και τον Αχέροντα. Η συνάντηση ανάμεσα σε πατέρα και γιους θα προκαλέσει συγκρούσεις, φέρνοντας στην επιφάνεια ψυχικά τραύματα και μίση και οδηγώντας σ' ένα τραγικό φινάλε.

Τελευταία προθεσμία για την αποστολή κειμένων για τη λογοτεχνική έκδοση και την ποιητική βραδιά στις 21 Μαρτίου

Η Λογοτεχνική Ομάδα του Στεκιού καθηγητών και ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ρεθύμνου ανακοινώνουν ότι όσοι συνάδελφοι επιθυμούν να στείλουν κείμενα (ή σκίτσα) που θα μπουν στην υπό έκδοση λογοτεχνική συλλογή παρακαλούνται να το πράξουν μέχρι τις 10 Μαρτίου το αργότερο στα elensigalou@hotmail.com, csouroulis17@gmail.com, despoinatsiki@yahoo.com, mtsigoni@yahoo.com ή να τα παραδώσουν σε ψηφιακή μορφή ή χειρόγραφα στο Στέκι. Επίσης, εφόσον επιθυμούν να αναγνώσουν κάποια από αυτά στην ποιητική βραδιά που θα λάβει χώρα (εφόσον υπάρχουν συμμετοχές) στο Στέκι στις 21 Μαρτίου (Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης) να το δηλώσουν είτε στα παραπάνω e-mail, είτε στα τηλ. 6947734449 (Ελένη Σιγαλού) και 6946427261 (Χρήστος Σουρουλής).
Λογοτεχνική Ομάδα Στεκιού
Σύνδεσμος Φιλολόγων Ρεθύμνου

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Τετάρτη 24/02, 9:00 μ.μ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ στο Στέκι Καθηγητών

Ο ήχος της πόλης – Crossing The Bridge: The sound of Istanbul

ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ: Φατίχ Ακίν

Μπάμπα Ζούλα, Ντούμαν,Ρέπλικας, Αλεξάντερ Χάκε, Ισταμπουλ στάιλ Μπρέικερς, Σεζα

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Τουρκία

Με την πεποίθηση ότι η μουσική είναι το καλύτερο μέσον για να πλησιάσεις μια πόλη, μια χώρα, έναν λαό, o βραβευμένος σκηνοθέτης Φατίχ Ακίν, επιστρέφει με μια ταινία ντοκιμαντέρ για την αβάν γκαρντ μουσική σκηνή της Κωνσταντινούπολης. Ξεναγός στην περιπλάνησή μας ο Γερμανός μουσικός Αλεξάντερ Χάκε, μέλος ενός θρυλικού γερμανικού αβάν-γκαρντ συγκροτήματος, ο οποίος κατά την παραμονή του στην Κωνσταντινούπολη, συνάντησε και ηχογράφησε σε φορητό στούντιο δεκάδες εκπροσώπους της Τουρκικής μουσικής σκηνής. ‘Oλα τα μουσικά ρεύματα – σύγχρονα και παραδοσιακά παρελαύνουν μπροστά στον φακό. Η ζωντανή και ποικιλόμορφη αυτή μουσική διαχέεται σε κάθε γωνιά της Κωνσταντινούπολης αγκαλιάζοντας όλους όσοι την κατοικούν...

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ Τετάρτη 17/02 στο Στέκι Καθηγητών

· Είδος: Δραματική
·
Παραγωγής: 2004

·
Γλώσσα: Γερμανικά - Τούρκικα - Αγγλικά

·
Αξιολόγηση: (7.62/10)

Μαζί ποτέ


Πλοκή:

Μία ιστορία που συνδέει δύο ανθρώπους στη σύγχρονη Γερμανία, με μόνο ίσως κοινό στοιχείο την εθνική τους προέλευση (Τουρκία). Ο Τσάιτ είναι ένας ρέμπελος σαραντάρης που έχει παραιτηθεί από στόχους όπως καριέρα και έρωτας. Η Σιμπέλ είναι μια εικοσάχρονη που θέλει να απογαλακτιστεί από την οικογενειακή τούρκικη φάτνη και βλέπει ως μόνο μέσο τον γάμο, έστω και τον εικονικό. Εκβιάζει τον Τσάιτ που τον γνωρίζει ως τρόφιμο μιας ψυχιατρικής κλινικής στην οποία κατέληξε ύστερα από μία αυτοκαταστροφική πτώση με αυτοκίνητο σε έναν τοίχο...

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Έτσι απλά και όμορφα...

Μια όμορφη εκδήλωση έλαβε χώρα την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου στο Στέκι καθηγητών Ρεθύμνου (Ηλιακάκη 16), όπου προβλήθηκε η ταινία του Ντίνου ΔημόπουλουΤα δελφινάκια του Αμβρακικού”. Παρόλο που πολλοί αναγνώστες μπορεί να μην την έχουν ακουστά, πρόκειται για την πιο πολυβραβευμένη διεθνώς ελληνική παραγωγή (1993). Θα υπέθετε κανείς ότι μιλάμε για βραβεία που δίνονται από “κουλτουριάρηδες ειδήμονες” και είναι αναντίστοιχα με τις εντυπώσεις που το έργο θα προκαλέσει στο “απλό κοινό”. Η μαγεία ωστόσο της ταινίας έγκειται στο γεγονός ότι είναι φτιαγμένη για τον ...απλό κόσμο, επειδή με λιτότητα και απλότητα αναδεικνύει ζητήματα όπως αυτά του κοινωνικού αποκλεισμού από τη μια και της παιδικής αγάπης και αθωότητας από την άλλη. (Ο – περίπου όπως τον θυμάμαι – διάλογος «-Οι άνθρωποι είναι θηρία. –Όχι όλοι, μάνα. Τα παιδιά δεν είναι θηρία» ίσως αναδεικνύει καλύτερα το πνεύμα του έργου). Γενικά, ήταν μια προβολή που μας γέννησε πολλά συναισθήματα και σκέψεις.

Είθισται φέτος στο ζεστό χώρο του Στεκιού καθηγητών να ζούμε όμορφες στιγμές και εκείνη της 10ης Φεβρουαρίου ήταν μία από αυτές. Η συγκεκριμένη εκδήλωση οργανώθηκε από τη σύμβουλο των φιλολόγων του Ρεθύμνου κυρία Αγγελική Καψάσκη σε συνεργασία με την υπεύθυνη της κινηματογραφικής ομάδας καθηγητών του στεκιού Πόπη Λεβεντάκη. Ιδιαίτερο χαρακτήρα στη βραδιά έδωσε η παρουσία του παραγωγού της ταινίας, κυρίου Άγγελου Σιδεράτου, ο οποίος την παραχώρησε αφιλοκερδώς. Ο κύριος Σιδεράτος – που εκτός από παραγωγός είναι σκηνοθέτης, συγγραφέας και σεναριογράφος – μας μίλησε για την ιστορία δημιουργίας της συγκεκριμένης παραγωγής (και όχι μόνο) και για την αντιμετώπιση που εισπράττουν οι Έλληνες καλλιτέχνες από την πολιτεία. Δυστυχώς, όπως και στην εκπαίδευση, έτσι και στην τέχνη πολλά πράγματα βασίζονται και προχωρούν χάρη στο μεράκι και τον “πατριωτισμό” εκείνων που την υπηρετούν. (Για πόσο όμως ακόμα;) Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τη ζεστή συνομιλία που είχε ο κύριος Σιδεράτος με τα μέλη της νεοσύστατης θεατρικής ομάδας καθηγητών Ρεθύμνου “Το Δωμάτιο με τους Καθρέφτες” που παρακολούθησαν την προβολή.

Η μικρή τούτη καταχώριση δεν έχει μόνο ενημερωτικό χαρακτήρα. Καθορίστηκε από την ανάγκη του γράφοντα να πει πως η ομορφιά μπορεί να βρίσκεται στις μικρές απλές στιγμές, όπως η ομορφιά της εν λόγω ταινίας βρίσκεται ακριβώς στην απλότητά της (κι όχι σε χολιγουντιανές υπερπαραγωγές και σύνθετους διαλόγους). Τούτη όμως η απλότητα δεν προκύπτει από την απάθεια και τον εφησυχασμό. Η ταινία είναι όμορφη, το θέμα όμως του κοινωνικού αποκλεισμού που θίγει είναι ένα δικό μας, ανθρώπινο, αποκρουστικό δημιούργημα. Ζούμε ημέρες που μας καλούν στην απάθεια και την αμάθεια (με την ευρεία έννοια), την αδράνεια και τον εφησυχασμό. Εκεί δεν υπάρχει ομορφιά.

Χρήστος Σουρουλής
Μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Φιλολόγων Ρεθύμνου
Οργανωτικός Γραμματέας Δ.Σ. ΕΛΜΕ Ρεθύμνου